Σαν σήμερα, το 2004, ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές. Παρέλαβε από το πάρτυ της διαφθοράς επί Σημίτη, το οποίο συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό. Εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης (προφανώς με πολλούς κερδισμένους), διορισμοί από το παράθυρο (για τους προηγούμενους ήταν οι συμβασιούχοι, για την κυβέρνηση Καραμανλή τα περιβόητα stage), οι "νταβατζήδες" που καταγγέλθηκαν αλλά συνέχισαν να είναι συνέταιροι του κράτους, δηλώσεις για το πόσο θωρακισμένη είναι η Ελληνική Οικονομία, όταν φαινόταν ήδη ότι το καράβι πάει στα βράχια και μετά ...ησυχία.
Ο άνθρωπος στου οποίου τα χέρια έσκασε ουσιαστικά η βόμβα του χρέους η οποία παραδόθηκε στον άλλο "άξιο" γόνο, τον ΓΑΠ, επί 8 χρόνια τώρα, δεν έχει να πει τίποτα. Ούτε τι έγινε, ούτε τι δεν έγινε, ούτε συγγνώμη. Η παραμικρή δήλωση, μόνο διαρροές. Ω, συγγνώμη έκανε δήλωση υπέρ του "ναι" στο δημοψήφισμα και μετά έπεσε να ξεκουραστεί απ' αυτή την εξοντωτική κίνηση.
Αντιθέτως λαμβάνει την βουλευτική αποζημίωση με μηδενικό έργο, Ούτε μια ομιλία στη Βουλή, ούτε μία παρέμβαση, ούτε μία ερώτηση. Αργομισθία κανονική. Είναι η ίδια λογική που διατρέχει όλα τα τέκνα της οικογενειοκρατίας στην Ελλάδα. Θεωρούν τη χώρα αυτοδικαίως "μαγαζί τους" και δεν θεωρούν ότι έχουν να απολογηθούν για τίποτα.
Δυστυχώς όλοι αυτοί οι γόνοι έχουν οπαδούς. Και φαίνεται και από το γεγονός ότι η "εναλλακτική" στη χώρα είναι ένας ακόμα γόνος που εμφανίζεται και πάλι ως σωτήρας.
Ξεκουράσου, Κώστα Καραμανλή και κράτα καλά τη σιωπή σου. Είναι τόσο εκκωφαντική αυτή η σιωπή, που όντως δεν χρειάζεται να πεις τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου