1973, ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΟΙΡΩΝ (ΚΡΗΤΗ) « ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ - ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ - 114 ».

Ένα θέμα σύγχρονο -πάντα επίκαιρο- και ευαίσθητο, αποτελούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι προσωπικές ελευθερίες, γύρω από τα οποία στρέφεται και η θεμα-τική του βιβλίου του κ. Μύρωνα Τζαρδή, με τίτλο : «Μαύρες ημέρες δικτατορίας στη Μεσαρά».

...Στην εκρηκτική ατμόσφαιρα των γεγονότων του Πολυτεχνείου, η άστοχη πα-ρατήρηση της καθηγήτριας στους μαθητές της Ε΄ τάξης του Γυμνασίου Μοιρών, πως « ...μόνο με στρατιωτικό νόμο ησυχάζεται εσείς ...» αποτέλεσε θρυαλλίδα ανάφλεξης για έντονες συζητήσεις, προβληματισμό και αντιδράσεις, γύρω από το καυτό θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και την τυραννία.

            Ευαισθητοποιημένοι από τα γεγονότα της περιόδου και ανάστατοι οι μαθητές από την πρόκληση, προβάλ­λουν αντιρρήσεις, συζητούν έντονα, συσκέπτονται, και αποφασίζουν να αντιδράσουν, σε συμπαράσταση προς τους φοιτητές των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Οι σκέψεις και ιδέες τους γίνονται πράξεις το ίδιο απόγευμα. Ορ-γανώνουν συνεργείο, γράφουν χειρόγραφα συνθήματα, πάνω σε πρόχειρα φύλλα χαρ-τιού, τα οποία σκορπούν στο προαύλιο χώρο του γυμνασίου, το βράδυ της Κυριακής.

            Επί πλέον σπεύδουν και γράφουν με μπλε μπογιά και μεγάλα γράμματα στους τοίχους :

 « ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ - ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ - 114 ».

            Το πρωί της Δευτέρας 20 Νοεμβρίου 1973, βρίσκει το Γυμνάσιο σε αναστά-τωση από το διαμορφωμένο τοπίο, από τις σκόρπιες γραπτές προκηρύξεις στην αυλή και τα γραμμένα στους τοίχους συνθήματα. Αινιγματική η μαθητική ατμόσφαιρα από μυημένους ή μη μαθητές. Αμηχανία στο Σύλλογο των καθηγητών, που παρακάμπτο-ντας την παιδαγωγική του δυνατότητα διαχείρισης της κρίσης, σπεύδει ν' απο­σείσει από πάνω του ευθύνες. Έντρομοι οι καθηγητές καλούν την αστυνομία η οποία ειδο­ποιεί τον Φρούραρχο Μοιρών. Κλιμάκιο της Ασφαλείας με επικεφαλής ταγματάρχη κατέφ­θασε σε μία ώρα περίπου, από το Ηράκλειο, που άρχισε τη διεξαγωγή των ανα-κρίσεων με συνοπτικές διαδικασίες. Βιαστικά και πιεστικά ανέκρινε υπό­πτους. 
Γρή-γορα επεσήμανε τη μαθητική ομάδα δράσης, τα μέλη της οποίας άρχισε με τη χρήση βίας, να απομονώνει και να καταπιέζει μέσα στο διδακτήριο του Γυμνασίου.

Το βράδυ, οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στις εγκαταστάσεις της Ασφάλειας Ηρακλείου, από τα κρατητήρια της οποίας έγινε η μεταγωγή τους την επαύριο, Τρίτη 21 Νοεμβρίου, στα Χανιά, έδρα της Στρατιωτικής Διοικήσεως της V Μεραρχίας.

            Εκεί, ο Επίτροπος του Στρατοδικείου, αφού παρέπεμψε τους μαθητές σε τα-κτική δικάσιμο, τους άφησε προσωρινά ελεύθερους και γύρισαν στα σπίτια τους.

            Η μαθητική Οδύσσεια συνεχίστηκε όμως στην επιστροφή τους στις Μοίρες από την επί πλέον τιμωρία τους με 15/νθήμερη αποβολή από το Γυμνάσιο.Δυο μήνες περίπου μετά, οι έξη μαθητές παρουσιάστηκαν στις 15 Ιανουαρίου 1974, ενώπιον του Στρατοδικείου Χανίων να δικαστούν « ...για απείθεια σε διαταγή στρατιωτικής αρχής κατά συναυτουργία» σε περίοδο κατάστασης πολιορκίας (στρα-τιωτικός νόμος).   Παρασκηνιακά λειτούργησε η παρέμβαση του Μητροπολίτη Τιμοθέου, τότε, υπέρ των κατηγορουμένων μαθητών.

            Στην ακροαματική διαδικασία τηρήθηκε πλήρες το τυπικό του Στρατοδικείου, το οποίο αποφάνθηκε τελικά ότι : « ...κηρύσσει όλους τους κατηγορούμενους με ψή-φους τέσσερις κατά μιάς (4-1) αθώους απειθείας σε διαταγή Στρατιωτικής Αρχής σε συ-ναυτουργία ...».

            Μετά την αθώωση των μαθητών και από το Στρατοδικείο, ακολούθησε άλλη τιμωρία τους από το Σύλλογο των καθηγητών του Γυμνασίου. Τιμωρήθηκαν με εξαή-μερη αποβολή, γιατί γιόρτασαν την αθώωση τους σε πάρτυ, που οργάνωσαν με­ταξύ τους.

            Οι «ζωηροί» μαθητές τέθηκαν έπειτα, κάτω από την επιτήρηση Κοινωνικών λειτουργών της υπηρεσίας Ανηλίκων Ηρακλείου και σε στενή αστυνομική παρακο-λούθηση, μέχρι τη πτώση της δικτατορίας (23 Ιουλίου 1974).

            Είναι προς τιμήν της μαθητικής εκείνης ομάδας, πως δεν έσκυψε το κεφάλι ποτέ, ούτε εξαργύρωσε την τιμή. Δεν ζήτησε ανταλλάγματα, αντιστασιακές περγαμη-νές, ούτε επεδίωξαν δάφνες ή θέσεις αποκατάστασης.....
.

Η.. ΠΑΛΙΟΠΑΡΕΑ !!!