Δεν είναι σπάνιο στις αναλύσεις που γίνονται για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη να αγνοείται- όχι εσκεμμένα ενδεχομένως- το πόσο αντιφατικό είναι το ανθρώπινο είδος, πόσο σκοτεινές ή αδιερεύνητες είναι κάποιες συμπεριφορές του. Αναλύσεις γεμάτες βεβαιότητες, που ακουμπούν πολύ συχνά πάνω σε στερεότυπα τα οποία έχει χτίσει ο καθένας για να έχει έτοιμες και γρήγορες απαντήσεις.
Από την μία οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως βέροι Ευρωπαίοι, οι υπερασπιστές του ευρωπαϊκού οράματος έχουν μια και απλή απάντηση: "Είμαστε ένας πολιτισμός της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, των ευκαιριών, μας φθονούν και μας επιτίθενται". Δεν σταματούν όμως εκεί. Όποιος εκφράσει ενστάσεις για το ρόλο της Δύσης σ' αυτό που συμβαίνει, όποιος πει ότι η βία που βιώνει η Ευρώπη είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της Δύσης, θεωρείται ούτε λίγο, ούτε πολύ περίπου σύμμαχος του ISIS, άρα και εσωτερικός εχθρός (διάβασα ήδη τέτοιες "αναλύσεις") Είναι και ένα δείγμα για το πώς θα κινηθεί από δω και πέρα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Όποιος δεν είναι όσο δυτικός "πρέπει" θα θεωρείται σύμμαχος των τρομοκρατών. Οποιαδήποτε ένσταση για την πολιτική της Δύσης θα θεωρείται συμμαχία με τον διάβολο. Εφιαλτικό σενάριο, όσο και οι τρομοκρατικές ενέργειες.
Από την άλλη υπάρχει αυτή η "ευκολία" που προέρχεται κυρίως από την Αριστερά. "Ο δυτικός ιμπεριαλισμός είναι βίαιος, διαμελίζει χώρες και τώρα εισπράττει το αποτέλεσμα μέσα στο σπίτι του". Χωρίς να αρνούμαι την αλήθεια αυτής της διαπίστωσης την βρίσκω ελλειπή. Ο πόλεμος, η φτωχοποίηση, ακόμα και η γκετοποίηση δεν παράγει νομοτελειακά καμικάζι αυτοκτονίας. Και άλλες περιοχές του πλανήτη έζησαν την αποικιοκρατία, τον δυτικό ιμπεριαλισμό, αλλά δεν θέριζαν κόσμο σε δημόσιο χώρο, ούτε οι μαχητές τους πουλούσαν νεαρά κορίτσια στα σκλαβοπάζαρα. Ο ριζοσπαστισμός των τζιχαντιστών έχει και άλλα χαρακτηριστικά που δεν εξηγούνται μόνο αν επικαλεστούμε τον δυτικό ιμπεριαλισμό. Έπειτα, αν δούμε τα βιογραφικά κάποιων από τους καμικάζι αυτά δεν υπακουούν στο στερεότυπο του περιθωριοποιημένου μετανάστη. Ορισμένοι είναι παιδιά τρίτης γενιάς, καλοσπουδαγμένα, που μοιάζουν περισσότερο να ασπάστηκαν κάποιον "υψηλό σκοπό", παρά να απαντούν στην καταπίεση που έχουν υποστεί.
Αυτό που συμβαίνει είναι αυτό που παρατηρείται χιλιετίες τώρα. Η διάθεση για κυριαρχία και η επιβολή της "μίας αλήθειας". Είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο συνοδεύει, χωρίς εξαιρέσεις, όλη την ανθρώπινη περιπέτεια. Κανείς δεν είναι εξ ορισμού δολοφόνος, κανείς δεν είναι εξ ορισμού αθώος.
Ο πλανήτης έχει δει, αιώνες τώρα, σφαγές οι οποίες έχουν προέλθει από χριστιανούς, μουσουλμάνους, εβραίους, άθεους, καπιταλιστές, φεουδάρχες, φασίστες, κομμουνιστές, αυτοκράτορες, ηγεμόνες ή φωτισμένους δημοκράτες. Πάντα στον βωμό της "μίας αλήθειας", πάντα με την βεβαιότητα της "υπεροχής"
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μοιραστούμε περισσότερες της "μίας αλήθειας". Ας αμφισβητούμε πάνω απ' όλα το απόλυτο της δικής μας αλήθειας. Θα λύσουμε άμεσα κανένα πρόβλημα; θα ρωτήσεις. Όχι, αλλά θα έχουμε κάνει ένα μικρό βήμα στο να υπονομεύσουμε αυτό το γεννά και συντηρεί την ανεξέλεγκτη βία: Τη βεβαιότητα της υπεροχής της "μίας αλήθειας"
Dimitris Soultas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου